ستاره جوان، علیه مادرش شورش می‌کند!

دوربین دید گسترده هابل 3، این تصویر را از یک ابر غول‌پیکر از گاز هیدروژن گرفته است. که توسط یک ستاره جوان درخشان در مرکز روشن شده. این تصویر نشان می‌دهد که مراحل پایانی فرآیند ستاره‌سازی چقدر می‌تواند خشونت‌آمیز باشد، با این که جسم جوان مهد کودک ستاره‌ای خود را تکان می‌دهد. علی‌رغم رنگ‌های آسمانی این تصویر، هیچ چیز صلح‌آمیزی در منطقه ستاره‌ساز Sh 2-106 یا به اختصار S106 وجود ندارد. یک ستاره جوان شیطانی به نام S106 IR در آن خوابیده، و مواد را با سرعت زیاد به بیرون پرتاب می کند، که گاز و غبار اطراف آن را مختل می کند. جرم این ستاره حدود 15 برابر خورشید است و در مراحل پایانی شکل گیری قرار دارد. به زودی با ورود به سکانس اصلی، مرحله بزرگسالی زندگی ستاره ای، آرام می‌شود.

کارخانه تولید هیدروژن

در حال حاضر، S106 IR در ابر اصلی خود جاسازی شده است، اما علیه آن شورش می کند. موادی که از ستاره به بیرون پرتاب می شوند نه تنها به ابر شکل ساعت شنی می دهد، بلکه گاز هیدروژن موجود در آن را بسیار داغ و متلاطم می کند. الگوهای پیچیده حاصل در این تصویر هابل به وضوح قابل مشاهده است.
ستاره جوان همچنین گاز اطراف را گرم می کند و دمای آن را به 10000 درجه سانتیگراد می رساند. تابش ستاره لوب‌های هیدروژن را یونیزه می کند و باعث درخشش آنها می شود. نور این گاز درخشان در این تصویر به رنگ آبی است.
جدا کردن این نواحی از گاز درخشان، یک مسیر سردتر و ضخیم از گرد و غبار است، که در تصویر به رنگ قرمز ظاهر می شود. این ماده‌ی تاریک، تقریباً به طور کامل ستاره‌ی یونیزه کننده را از دید پنهان می کند، اما هنوز هم می توان جسم جوان را که در پهن‌ترین قسمت خط گرد و غبار زیر چشمی نگاه می کند، مشاهده کرد.

درباره‌ی S106

S106 صد و ششمین جرمی بود که توسط ستاره‌شناس استوارت شارپلس در دهه 1950 لیست شد. در جهت صورت فلکی (قو) چند هزار سال نوری با زمین فاصله دارد. خود ابر گازی با توجه به استانداردهای نواحی ستاره‌زایی اطرافش، نسبتاً کوچک است و در امتداد طولانی‌ترین محور خود حدود 2 سال نوری قطر دارد. این حدود نیمی از فاصله بین خورشید و پروکسیما قنطورس، نزدیکترین همسایه ستاره‌ای به ماست.
این تصویر نجومی آرت جئو ترکیبی با دوربین میدان گسترده 3 در تلسکوپ فضایی هابل ناسا/ESA به دست آمده است. تصویر نجومی آرت جئو از ترکیب دو تصویر گرفته شده در نور مادون قرمز و تصویری که با طول موج خاصی از نور مرئی ساطع شده توسط گاز هیدروژن برانگیخته به نام H-alpha تنظیم شده است. انتخاب از طول موج ها برای هدف قرار دادن مناطق ستاره ساز ایده آل است. فیلتر H-alpha نور ساطع شده از هیدروژن را در ابرهای گازی جدا می کند در حالی که نور مادون قرمز می تواند از میان غباری که اغلب این مناطق را پنهان می کند بتابد.